اگر آبي كه در آزمايشگاه استفاده مي‌شود، نا‌مرغوب و بي‌كيفيت باشد، اثرات نامطلوبي روي نتايج آزمايش‌ها خواهد داشت.
آیا می دانید آب خالص به چه روش هایی به دست مي‌آيد؟
-
تقطير:
در اين روش بعد از اين كه آب را جوشاندند، بخارش را سرد می‌كنند. اگرچه آب به دست آمده در روش تقطير آهن، منیزیم و كلسیم و همچنین ارگانیسم‌ها را ندارد ولي دی‌اكسید كربن، كلر و آمونیاك كه ناخالصي‌هاي فرار هستند، از آن جدا نمی‌شوند. اين آب بعد از خالص‌سازي درجه II یا III است.
-
ديونيزه كردن:
در این روش از ستون‌هاي رزيني استفاده مي شود كه ذرات باردار منفي و مثبت در آن‌ها وجود دارد. وقتي كه آب از بين اين ستون‌ها مي‌گذرد، این ذرات با یون‌هایي كه در آب هستند تركیب شده و در نتيجه آب دیونیزه به دست خواهد آمد. مواد آلی و آن سري از مواد كه يونيزه نمي شوند، در اين آب باقي خواهند ماند. اگر بخواهيم آب درجه І داشته باشيم، استفاده از فيلتر غشايي يا شاركول فعال مفيد است.
-
اسمز معكوس
در اين روش از يك غشاي نيمه تراوا استفاده مي شود (استات سلولز يك غشاي نيمه تراواست). اگر آبِ تحت فشار از آن عبور كند، حدود 90% مواد جامد محلول، 98% ناخالص‌های آلی و مواد غیر قابل حل و ارگانیسم‌های میكروبی از اين آب جدا خواهند شد. اما گازهای محلول از آب جدا نمي شوند و فقط ده درصد از ذرات یونیزه قابل جداسازي اند.
درجه‌بنـدی آب خالص طبق معیارهای CLSI را در جدول ببينيد.
1 دیدگاه. ارسال دیدگاه جدید
ممنون خیلی کامل بود